جند سالیه که بهترین هدیه ها را در روز تولدم میگیرم و این شعر زیبا بهترین هدیه ی امسالم بوده:
تازه میفهمم که چرا قدیمها به شعرا خلعتی میدادن....حقشون بوده خوب....یک خلعتی بدهی من به شاعره محترم
نه اینکه عاشق فلسفه و منطقم این شعر یه منطقی داره که احسنت گفتن ادمو خود به خود در میاره
با اجازه ی شاعر(ر.ش):
چه کسی می دانست که در این روز خدا
یک نفر پا به جهان بگذارد، که عزیزم باشد
پر ز مهر باشد و در مهر به دنیا آید
همچو مهر پر ز لطافت ز ترنم باشد
همچو مهری که پر از خاطره است، خاطره ای
لحظه ی آمدنت،توی تقویم دلم، بهترین حادثه ای
مثل پاییز که به قول اخوان، پادشاه فصل هاست
پادشاه مهر هستی و پر از خوبی پر از عاطفه ای
راستی جاذبه داری که در این فصل همه برگ های درخت میریزد
نگو این جاذبه از سوی زمین است، مگه در فصل بهار، تابستان...برگی از روی درخت روی زمین میریزد!؟
یک سوال بود برایم که چرا پاییز است که فقط برگ درخت میریزد
این سوال حل شده از وقتی که من فهمیدم متولد شده در پاییزی
کلمه از غزلم سوی شما میریزد
این چنین است که کمی قافیه ی شعر به هم میریزد...
درباره وبلاگ
